Apiapaati

30 maart 2017 - Paramaribo, Suriname

Hallo allemaal, daar ben ik weer! Dit keer iets verlaat omdat ik pas maandagavond terug was van trip en druk ben geweest met stage.

Afgelopen week is er niet heel veel bijzonders gebeurd, alleen ben ik donderdag begonnen met school!! Best knap van mezelf, ik probeer er iedere week nu even aan te zitten zodat ik niet achter ga lopen.

Vrijdag 24 maart gingen we naar Apiapaati. Om 7 uur stonden we al bij Suforyou voor om te vertrekken. We gingen hier naartoe met heel ons huis en nog 3 meiden van het andere huis. Om 8 uur vertrokken we met een busje om de lange tocht te gaan maken. De busreis duurde ongeveer 3/4 uur en de boottocht 4/5 uur. De bootjes hadden houten bankjes, dus daar kregen we behoorlijk een houten kont van. Aan het eind van de middag kwamen we aan op Apiapaati. Wat een prachtig eilandje, waar alleen het gezin van Stanley (onze gids) woont en waar huisjes staan voor toeristen. Nadat we onze spullen in onze hut hadden gelegd, gingen we lekker in de rivier zwemmen. Ook gingen we met een zwemvest om rond het eiland in de stroming. Het laatste stukje moest je heel erg hard zwemmen om uit de stroming te komen. 'S avonds lekker spaghetti gegeten en ben ik samen met Ralph (ook een gids), Floor en Esther dieren gaan zoeken op het eiland. We hebben een uil gehoord maar helaas niet gezien, een vogelspin gezien, een blauwtjie (blauwe vogel) en een adembenemende sterrenhemel. Wat was die sterrenhemel mooi, zoveel sterren en het leek net alsof je naar het heelal aan het kijken was. Daarna gingen we naar bed en hoopten we dat we de eerste nacht zonder beestjes zouden overleven.

Zaterdag 25 maart werd ik na een slechte nachtrust wakker. Geen beestjes maar voor mij toch even wennen (net als bij Knini Paati). Ik was al om half 7 klaar wakker en ging met Esmee, Floor en Maureen naar de zonsopgang kijken. We hadden geluk want dit was de enige ochtend dat het niet bewolkt was en wat was het mooi! Na het ontbijt gingen we met de boot naar een medisch centrum. Daar gingen we door een aangrenzend Marrondorp lopen. Vanuit daar liepen we recht de jungle in voor een toch van anderhalf uur om zo bij de voet van de Ananasberg te komen. Toen we hier aankwamen moesten we nog een behoorlijke klim maken naar boven, maar dat was het waard. Wat een geweldig uitzicht over de jungle. Je kon alle broccoliroosjes (zoals ik het in het vliegtuig noemde) goed zien. Na de berg gingen we de tocht weer terug maken en waren we allemaal behoorlijk toe aan een frisse duik en wat eten. Tegenover de Tapawatravallen gingen we lunchen en na de lunch gingen we de watervalletjes op. Lekker genieten van waterpret, want we mochten ook met een band de watervalletjes naar beneden. Ook mochten we met een band achter de boot, wat hebben we hierom gelachen zeg. Daarna teruggevaren naar het eiland. Toen ik uit de boot wilde stappen gleed ik uit op de modder, waardoor ik heel hard met mijn scheenbeen terecht kwam op de houten trap die half in het water lag. Hier heb ik een behoorlijke blauwe bult met schaafwond aan over gehouden. Dat mocht de pret niet drukken, want na het eten heb ik lekker met de meiden gekletst en bij het kampvuur hebben we gezongen en gedanst.

Zondag 26 maart werd ik een stuk beter wakker, ik had best lekker geslapen. Na het ontbijt een wandeling door 3 Marrondorpen gemaakt, waar onze gidsen geboren waren. Na de wandeling gingen we een stuk varen met de boot naar de grotere watervalletjes: Gran Dan. Na de lunch met dit prachtige uitzicht, mochten we met een band de wild waterbaan op. Ik ging samen met Sanne op een band en Ralph ging ook mee zodat we niet helemaal ergens in Brazilië zouden eindigen. Voor ons gingen Floor en Debora en die sloegen aan het eind om, dus wij waren er ook bang voor, maar gelukkig bleven wij rechtop. Ik had tijdens het gillen en lachen wel flink wat happen water in mijn mond gekregen, maar het was heel gaaf. Na de waterpret was het tijd om terug te gaan, hier heb ik lekker in de rivierstroming mijn haar gewassen. Na het avondeten hebben wij nog even gekaart en erna kwam er een jongensband. Hier hebben we lekker met zijn allen op gedanst tot in de wat latere uurtjes.

Maandag 27 maart ben ik er op tijd uit gegaan om nog even een douche in de rivier te nemen. Daarna hebben we onze spullen ingepakt, ontbeten en de mensen van het eiland bedankt. Toen begonnen we de lange terugweg weer naar huis. Onderweg maakten we een tussenstop bij Knini Paati. Heel leuk om alle mensen weer te zien. Toen ik terug naar de boot wilde lopen, zei Esmee tegen mij dat ze een bekende zag op de boot. En ja hoor.. het was Wim! Wat een super leuke reünie zo. Na de hete boottocht kwamen we rond half 4 aan op Atjoni, het dorp waar de goede wegen stoppen en iedereen met de boot verder gaat. Hier hebben we wat gegeten en zijn we met de boot het laatste stuk gaan rijden. Onderweg nog vol in de remmen gegaan voor een grote rood bruine slang midden op de weg. Om half 8 waren we weer terug in Paramaribo. Snel opgeruimd en mijn bed ingedoken, want dinsdag had ik gewoon weer stage.

Zoals jullie lezen heb ik een geweldige trip gehad, met hele leuke mensen. Er is ook een filmpje van gemaakt die waarschijnlijk op Facebook komt. Mocht je hem niet zien of geen Facebook hebben, maar toch het filmpje willen zien? Stuur mij even een appje dan stuur ik de link als die erop staat.

Zaterdag staat er een helikoptervlucht op de planning boven Paramaribo en zondag is Wim jarig, feest dus!

Liefs

Foto’s

1 Reactie

  1. Hanneke:
    2 april 2017
    Hoi Wendy, wat een enthousiaste verhalen allemaal. En wat een leuk filmpje uit de jungle. Een compleet andere wereld.
    Veel plezier verder.
    Gr. Hanneke